acatalectic
English
Etymology
From Late Latin acatalēcticus, from Ancient Greek ἀκατάληκτος (akatálēktos, “leaving off”).
Pronunciation
- (US) IPA(key): /ˌeɪˌkæt.əˈlɛk.tɪk/
- Rhymes: -ɛktɪk
Adjective
acatalectic (not comparable)
- (poetry, prosody) Designating a line of verse having the required number of syllables in the last foot
Related terms
Translations
Translations
|
Noun
acatalectic (plural acatalectics)
Translations
Translations
|
Romanian
Etymology
Borrowed from French acatalectique.
Adjective
acatalectic m or n (feminine singular acatalectică, masculine plural acatalectici, feminine and neuter plural acatalectice)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | acatalectic | acatalectică | acatalectici | acatalectice | |||
| definite | acatalecticul | acatalectica | acatalecticii | acatalecticele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | acatalectic | acatalectice | acatalectici | acatalectice | |||
| definite | acatalecticului | acatalecticei | acatalecticilor | acatalecticelor | ||||