akatalektyczny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of Ancient Greek ἀκατάληκτος (akatálēktos) +‎ -ny.[1] First attested in 1859.[2][3]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.ka.ta.lɛkˈtɘt͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
  • Syllabification: a‧ka‧ta‧lek‧tycz‧ny

Adjective

akatalektyczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, poetry, prosody) acatalectic (designating a line of verse having the required number of syllables in the last foot)
    Antonym: katalektyczny

Declension

Declension of akatalektyczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative akatalektyczny akatalektyczna akatalektyczne akatalektyczni akatalektyczne
genitive akatalektycznego akatalektycznej akatalektycznego akatalektycznych
dative akatalektycznemu akatalektycznej akatalektycznemu akatalektycznym
accusative akatalektycznego akatalektyczny akatalektyczną akatalektyczne akatalektycznych akatalektyczne
instrumental akatalektycznym akatalektyczną akatalektycznym akatalektycznymi
locative akatalektycznym akatalektycznej akatalektycznym akatalektycznych

References

  1. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “akatalektyczny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  2. ^ Encyklopedyja powszechna. T. 1, (A-Aos).‎[1], 1859, page VII (1007)
  3. ^ akatalektyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.