accretio

Latin

Etymology

From accresco +‎ -tio; cf. accretus.

Noun

accrētiō f (genitive accrētiōnis); third declension

  1. increment

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative accrētiō accrētiōnēs
genitive accrētiōnis accrētiōnum
dative accrētiōnī accrētiōnibus
accusative accrētiōnem accrētiōnēs
ablative accrētiōne accrētiōnibus
vocative accrētiō accrētiōnēs

Descendants

  • Catalan: acreció
  • English: accretion
  • French: accrétion
  • Italian: accrezione
  • Portuguese: acreção
  • Romanian: acreție
  • Russian: аккре́ция f (akkrécija)
  • Spanish: acreción

References

  • accretio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • accretio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • accretio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.