accubitandus

Latin

Etymology

Future passive participle of accubitō

Participle

accubitandus (feminine accubitanda, neuter accubitandum); first/second-declension participle

  1. which is to be reclined

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative accubitandus accubitanda accubitandum accubitandī accubitandae accubitanda
genitive accubitandī accubitandae accubitandī accubitandōrum accubitandārum accubitandōrum
dative accubitandō accubitandae accubitandō accubitandīs
accusative accubitandum accubitandam accubitandum accubitandōs accubitandās accubitanda
ablative accubitandō accubitandā accubitandō accubitandīs
vocative accubitande accubitanda accubitandum accubitandī accubitandae accubitanda