achroniczność

Polish

Etymology

From achroniczny +‎ -ość. First attested in 1975.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.xrɔˈɲit͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -it͡ʂnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: a‧chro‧nicz‧ność

Noun

achroniczność f

  1. achronicity

Declension

Declension of achroniczność
singular
nominative achroniczność
genitive achroniczności
dative achroniczności
accusative achroniczność
instrumental achronicznością
locative achroniczności
vocative achroniczności
adjective

References

  1. ^ Georgij S. Kłyczkow (1975) Teoria rozwoju języka i językoznawstwo historyczno-porównawcze‎[1] (in Polish), page 18

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.