achroniczny
Polish
Etymology
From a- + chroniczny. First attested in 1859.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.xrɔˈɲit͡ʂ.nɘ/
- Rhymes: -it͡ʂnɘ
- Syllabification: a‧chro‧nicz‧ny
Adjective
achroniczny (not comparable, no derived adverb)
Declension
Declension of achroniczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | achroniczny | achroniczna | achroniczne | achroniczni | achroniczne | |
| genitive | achronicznego | achronicznej | achronicznego | achronicznych | ||
| dative | achronicznemu | achronicznej | achronicznemu | achronicznym | ||
| accusative | achronicznego | achroniczny | achroniczną | achroniczne | achronicznych | achroniczne |
| instrumental | achronicznym | achroniczną | achronicznym | achronicznymi | ||
| locative | achronicznym | achronicznej | achronicznym | achronicznych | ||
Derived terms
noun