achteruitlopen

Dutch

Etymology

From achteruit (“backwards”) +‎ lopen (“to walk”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɑx.tərˈœy̯tˌloːpə(n)/
  • Hyphenation: ach‧ter‧uit‧lo‧pen

Verb

achteruitlopen

  1. (intransitive) to walk backwards
  2. (intransitive) to decline, recede

Conjugation

Conjugation of achteruitlopen (strong class 7, separable)
infinitive achteruitlopen
past singular liep achteruit
past participle achteruitgelopen
infinitive achteruitlopen
gerund achteruitlopen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular loop achteruit liep achteruit achteruitloop achteruitliep
2nd person sing. (jij) loopt achteruit, loop achteruit2 liep achteruit achteruitloopt achteruitliep
2nd person sing. (u) loopt achteruit liep achteruit achteruitloopt achteruitliep
2nd person sing. (gij) loopt achteruit liept achteruit achteruitloopt achteruitliept
3rd person singular loopt achteruit liep achteruit achteruitloopt achteruitliep
plural lopen achteruit liepen achteruit achteruitlopen achteruitliepen
subjunctive sing.1 lope achteruit liepe achteruit achteruitlope achteruitliepe
subjunctive plur.1 lopen achteruit liepen achteruit achteruitlopen achteruitliepen
imperative sing. loop achteruit
imperative plur.1 loopt achteruit
participles achteruitlopend achteruitgelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.