acnawan
Old English
Etymology
Verb
ācnāwan
- to know
Conjugation
Conjugation of ācnāwan (strong, class VII)
| infinitive | ācnāwan | ācnāwenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | ācnāwe | ācnēow |
| second person singular | ācnǣwst | ācnēowe |
| third person singular | ācnǣwþ | ācnēow |
| plural | ācnāwaþ | ācnēowon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | ācnāwe | ācnēowe |
| plural | ācnāwen | ācnēowen |
| imperative | ||
| singular | ācnāw | |
| plural | ācnāwaþ | |
| participle | present | past |
| ācnāwende | ācnāwen | |