adclamatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adclāmō.
Participle
adclāmātus (feminine adclāmāta, neuter adclāmātum); first/second-declension participle
- alternative form of acclāmātus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adclāmātus | adclāmāta | adclāmātum | adclāmātī | adclāmātae | adclāmāta | |
| genitive | adclāmātī | adclāmātae | adclāmātī | adclāmātōrum | adclāmātārum | adclāmātōrum | |
| dative | adclāmātō | adclāmātae | adclāmātō | adclāmātīs | |||
| accusative | adclāmātum | adclāmātam | adclāmātum | adclāmātōs | adclāmātās | adclāmāta | |
| ablative | adclāmātō | adclāmātā | adclāmātō | adclāmātīs | |||
| vocative | adclāmāte | adclāmāta | adclāmātum | adclāmātī | adclāmātae | adclāmāta | |