aditiv

Czech

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈadɪtɪf], [ˈadɪtiːf]
  • Hyphenation: adi‧tiv

Noun

aditiv n

  1. genitive plural of aditivum

Romanian

Etymology

Borrowed from French additif.

Noun

aditiv n (plural aditivi)

  1. additive

Declension

Declension of aditiv
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative aditiv aditivul aditivi aditivile
genitive-dative aditiv aditivului aditivi aditivilor
vocative aditivule aditivilor

Veps

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

aditiv

  1. additive case

Inflection

Inflection of aditiv (inflection type 5/sana)
nominative sing. aditiv
genitive sing. aditivan
partitive sing. aditivad
partitive plur.
singular plural
nominative aditiv
accusative aditivan
genitive aditivan
partitive aditivad
essive-instructive aditivan
translative aditivaks
inessive aditivas
elative aditivaspäi
illative aditivaha
adessive aditival
ablative aditivalpäi
allative aditivale
abessive aditivata
comitative aditivanke
prolative aditivadme
approximative I aditivanno
approximative II aditivannoks
egressive aditivannopäi
terminative I aditivahasai
terminative II aditivalesai
terminative III aditivassai
additive I aditivahapäi
additive II aditivalepäi

References

  • Zajceva, N. G., Mullonen, M. I. (2007) “адитив”, in Uz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary]‎[1], Petrozavodsk: Periodika