adjuturus
Latin
Etymology
Future active participle of adjuvō.
Participle
adjūtūrus (feminine adjūtūra, neuter adjūtūrum); first/second-declension participle
- alternative form of adiūturus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adjūtūrus | adjūtūra | adjūtūrum | adjūtūrī | adjūtūrae | adjūtūra | |
| genitive | adjūtūrī | adjūtūrae | adjūtūrī | adjūtūrōrum | adjūtūrārum | adjūtūrōrum | |
| dative | adjūtūrō | adjūtūrae | adjūtūrō | adjūtūrīs | |||
| accusative | adjūtūrum | adjūtūram | adjūtūrum | adjūtūrōs | adjūtūrās | adjūtūra | |
| ablative | adjūtūrō | adjūtūrā | adjūtūrō | adjūtūrīs | |||
| vocative | adjūtūre | adjūtūra | adjūtūrum | adjūtūrī | adjūtūrae | adjūtūra | |