admaturans
Latin
Etymology
Present participle of admātūrō
Participle
admātūrāns (genitive admātūrantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | admātūrāns | admātūrantēs | admātūrantia | ||
| genitive | admātūrantis | admātūrantium | |||
| dative | admātūrantī | admātūrantibus | |||
| accusative | admātūrantem | admātūrāns | admātūrantēs admātūrantīs |
admātūrantia | |
| ablative | admātūrante admātūrantī1 |
admātūrantibus | |||
| vocative | admātūrāns | admātūrantēs | admātūrantia | ||
1When used purely as an adjective.