admirabilitas
Latin
Etymology
From admīrābilis (“admirable”) + -tās.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ad.miː.raːˈbɪ.lɪ.taːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ad̪.mi.raˈbiː.li.t̪as]
Noun
admīrābilitās f (genitive admīrābilitātis); third declension
- admirability, wonderfulness; a quality which produces admiration or wonder
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | admīrābilitās | admīrābilitātēs |
| genitive | admīrābilitātis | admīrābilitātum |
| dative | admīrābilitātī | admīrābilitātibus |
| accusative | admīrābilitātem | admīrābilitātēs |
| ablative | admīrābilitāte | admīrābilitātibus |
| vocative | admīrābilitās | admīrābilitātēs |
Related terms
Descendants
- → English: admirability
- → Portuguese: admirabilidade
References
- “admirabilitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “admirabilitas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- admirabilitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.