adoratorka

See also: adoratorką

Polish

Etymology

From adorator +‎ -ka. First attested in 1738.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.dɔ.raˈtɔr.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔrka
  • Syllabification: a‧do‧ra‧tor‧ka

Noun

adoratorka f (male equivalent adorator)

  1. (literary) female equivalent of adorator (“adorer, admirer, wooer”) (person with romantic interests)
    Synonyms: amantka, fatygantka, wielbicielka
  2. (religion) female equivalent of adorator (“adorer, worshiper”) (person who adores God)
  3. female equivalent of adorator (“adorer, admirer”) (person who enjoys something)
    Synonym: wielbicielka

Declension

Declension of adoratorka
singular plural
nominative adoratorka adoratorki
genitive adoratorki adoratorek
dative adoratorce adoratorkom
accusative adoratorkę adoratorki
instrumental adoratorką adoratorkami
locative adoratorce adoratorkach
vocative adoratorko adoratorki
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ François Giry (1738) Wonia Naywdzięcznieysza Naypierwszey Wiktymy Panskiey Według Boskich wyrażnych wyrokow Wszytkich za Niebieskim Oblubieńcem pociągaiąca, od nieprzestanney Adoracyi Jego Majestatu albo Naypierwsza relacya Zycia, przewielebney Panny Katarzyny Mechtyldy de Bar Fundatorki Zakonnic Ustawiczney Adoracyi Przenąyś: Sakramentu Zakonu S. O. Benedykta Wydana, Przez tegoż Instytutum Zakonnice Warszawskie Krolewskiey Fundacyi Roku‎[1], page 10

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.