adpropinquans
Latin
Etymology
Present participle of adpropinquō.
Participle
adpropinquāns (genitive adpropinquantis); third-declension one-termination participle
- alternative form of appropinquāns
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | adpropinquāns | adpropinquantēs | adpropinquantia | ||
| genitive | adpropinquantis | adpropinquantium | |||
| dative | adpropinquantī | adpropinquantibus | |||
| accusative | adpropinquantem | adpropinquāns | adpropinquantēs adpropinquantīs |
adpropinquantia | |
| ablative | adpropinquante adpropinquantī1 |
adpropinquantibus | |||
| vocative | adpropinquāns | adpropinquantēs | adpropinquantia | ||
1When used purely as an adjective.