adpropinquatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adpropinquō.
Participle
adpropinquātus (feminine adpropinquāta, neuter adpropinquātum); first/second-declension participle
- alternative form of appropinquātus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adpropinquātus | adpropinquāta | adpropinquātum | adpropinquātī | adpropinquātae | adpropinquāta | |
| genitive | adpropinquātī | adpropinquātae | adpropinquātī | adpropinquātōrum | adpropinquātārum | adpropinquātōrum | |
| dative | adpropinquātō | adpropinquātae | adpropinquātō | adpropinquātīs | |||
| accusative | adpropinquātum | adpropinquātam | adpropinquātum | adpropinquātōs | adpropinquātās | adpropinquāta | |
| ablative | adpropinquātō | adpropinquātā | adpropinquātō | adpropinquātīs | |||
| vocative | adpropinquāte | adpropinquāta | adpropinquātum | adpropinquātī | adpropinquātae | adpropinquāta | |