adpugnatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adpugnō.
Participle
adpugnātus (feminine adpugnāta, neuter adpugnātum); first/second-declension participle
- alternative form of appugnātus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adpugnātus | adpugnāta | adpugnātum | adpugnātī | adpugnātae | adpugnāta | |
| genitive | adpugnātī | adpugnātae | adpugnātī | adpugnātōrum | adpugnātārum | adpugnātōrum | |
| dative | adpugnātō | adpugnātae | adpugnātō | adpugnātīs | |||
| accusative | adpugnātum | adpugnātam | adpugnātum | adpugnātōs | adpugnātās | adpugnāta | |
| ablative | adpugnātō | adpugnātā | adpugnātō | adpugnātīs | |||
| vocative | adpugnāte | adpugnāta | adpugnātum | adpugnātī | adpugnātae | adpugnāta | |