adsignatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adsignō.
Participle
adsignātus (feminine adsignāta, neuter adsignātum); first/second-declension participle
- alternative form of assignātus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adsignātus | adsignāta | adsignātum | adsignātī | adsignātae | adsignāta | |
| genitive | adsignātī | adsignātae | adsignātī | adsignātōrum | adsignātārum | adsignātōrum | |
| dative | adsignātō | adsignātae | adsignātō | adsignātīs | |||
| accusative | adsignātum | adsignātam | adsignātum | adsignātōs | adsignātās | adsignāta | |
| ablative | adsignātō | adsignātā | adsignātō | adsignātīs | |||
| vocative | adsignāte | adsignāta | adsignātum | adsignātī | adsignātae | adsignāta | |