adsumptus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adsūmō.
Participle
adsūmptus (feminine adsūmpta, neuter adsūmptum); first/second-declension participle
- alternative form of assūmptus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adsūmptus | adsūmpta | adsūmptum | adsūmptī | adsūmptae | adsūmpta | |
| genitive | adsūmptī | adsūmptae | adsūmptī | adsūmptōrum | adsūmptārum | adsūmptōrum | |
| dative | adsūmptō | adsūmptae | adsūmptō | adsūmptīs | |||
| accusative | adsūmptum | adsūmptam | adsūmptum | adsūmptōs | adsūmptās | adsūmpta | |
| ablative | adsūmptō | adsūmptā | adsūmptō | adsūmptīs | |||
| vocative | adsūmpte | adsūmpta | adsūmptum | adsūmptī | adsūmptae | adsūmpta | |