adtenuatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adtenuō.
Participle
adtenuātus (feminine adtenuāta, neuter adtenuātum); first/second-declension participle
- alternative form of attenuātus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adtenuātus | adtenuāta | adtenuātum | adtenuātī | adtenuātae | adtenuāta | |
| genitive | adtenuātī | adtenuātae | adtenuātī | adtenuātōrum | adtenuātārum | adtenuātōrum | |
| dative | adtenuātō | adtenuātae | adtenuātō | adtenuātīs | |||
| accusative | adtenuātum | adtenuātam | adtenuātum | adtenuātōs | adtenuātās | adtenuāta | |
| ablative | adtenuātō | adtenuātā | adtenuātō | adtenuātīs | |||
| vocative | adtenuāte | adtenuāta | adtenuātum | adtenuātī | adtenuātae | adtenuāta | |