advecturus
Latin
Etymology
Future active participle of advehō.
Participle
advectūrus (feminine advectūra, neuter advectūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | advectūrus | advectūra | advectūrum | advectūrī | advectūrae | advectūra | |
| genitive | advectūrī | advectūrae | advectūrī | advectūrōrum | advectūrārum | advectūrōrum | |
| dative | advectūrō | advectūrae | advectūrō | advectūrīs | |||
| accusative | advectūrum | advectūram | advectūrum | advectūrōs | advectūrās | advectūra | |
| ablative | advectūrō | advectūrā | advectūrō | advectūrīs | |||
| vocative | advectūre | advectūra | advectūrum | advectūrī | advectūrae | advectūra | |