aedificandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of aedificō
Participle
aedificandus (feminine aedificanda, neuter aedificandum); first/second-declension participle
- which is to be built, erected, established or created
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | aedificandus | aedificanda | aedificandum | aedificandī | aedificandae | aedificanda | |
| genitive | aedificandī | aedificandae | aedificandī | aedificandōrum | aedificandārum | aedificandōrum | |
| dative | aedificandō | aedificandae | aedificandō | aedificandīs | |||
| accusative | aedificandum | aedificandam | aedificandum | aedificandōs | aedificandās | aedificanda | |
| ablative | aedificandō | aedificandā | aedificandō | aedificandīs | |||
| vocative | aedificande | aedificanda | aedificandum | aedificandī | aedificandae | aedificanda | |
References
- aedificandus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to give, undertake a contract for building a house: domum aedificandam locare, conducere
- to undertake a contract for building a portico: redimere, conducere porticum aedificandam (Div. 2. 21. 47)
- to give, undertake a contract for building a house: domum aedificandam locare, conducere