Latin
Etymology
From aedēs (“building”) + -ficō.
Pronunciation
Verb
aedificō (present infinitive aedificāre, perfect active aedificāvī, supine aedificātum); first conjugation
- to build, erect, establish
- Synonyms: exaedificō, inaedificō, struō, cōnstruō, condō, compōnō, fundō, cōnstituō, statuō, exstruō, mōlior
- (Medieval Latin, Ecclesiastical Latin) (figuratively) to "build" a life, to live in a morally good or prudent manner
405 CE,
Jerome,
Vulgate Proverbs.14.1:
- Sapiēns mulier aedificāvit domum suam: īnsipiēns īnstrūctam quoque dēstruet manibus.
- A wise woman buildeth her house: but the foolish will pull down with her hands that also which is built. (Douay-Rheims trans., Challoner rev.: 1752 CE)
- to create, frame
- Synonym: creō
Conjugation
Conjugation of aedificō (first conjugation)
| indicative
|
singular
|
plural
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| active
|
present
|
aedificō
|
aedificās
|
aedificat
|
aedificāmus
|
aedificātis
|
aedificant
|
| imperfect
|
aedificābam
|
aedificābās
|
aedificābat
|
aedificābāmus
|
aedificābātis
|
aedificābant
|
| future
|
aedificābō
|
aedificābis
|
aedificābit
|
aedificābimus
|
aedificābitis
|
aedificābunt
|
| perfect
|
aedificāvī
|
aedificāvistī, aedificāstī1
|
aedificāvit, aedificāt1
|
aedificāvimus, aedificāmus1
|
aedificāvistis, aedificāstis1
|
aedificāvērunt, aedificārunt, aedificāvēre1
|
| pluperfect
|
aedificāveram, aedificāram1
|
aedificāverās, aedificārās1
|
aedificāverat, aedificārat1
|
aedificāverāmus, aedificārāmus1
|
aedificāverātis, aedificārātis1
|
aedificāverant, aedificārant1
|
| future perfect
|
aedificāverō, aedificārō1
|
aedificāveris, aedificāris1
|
aedificāverit, aedificārit1
|
aedificāverimus, aedificārimus1
|
aedificāveritis, aedificāritis1
|
aedificāverint, aedificārint1
|
| passive
|
present
|
aedificor
|
aedificāris, aedificāre
|
aedificātur
|
aedificāmur
|
aedificāminī
|
aedificantur
|
| imperfect
|
aedificābar
|
aedificābāris, aedificābāre
|
aedificābātur
|
aedificābāmur
|
aedificābāminī
|
aedificābantur
|
| future
|
aedificābor
|
aedificāberis, aedificābere
|
aedificābitur
|
aedificābimur
|
aedificābiminī
|
aedificābuntur
|
| perfect
|
aedificātus + present active indicative of sum
|
| pluperfect
|
aedificātus + imperfect active indicative of sum
|
| future perfect
|
aedificātus + future active indicative of sum
|
| subjunctive
|
singular
|
plural
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| active
|
present
|
aedificem
|
aedificēs
|
aedificet
|
aedificēmus
|
aedificētis
|
aedificent
|
| imperfect
|
aedificārem
|
aedificārēs
|
aedificāret
|
aedificārēmus
|
aedificārētis
|
aedificārent
|
| perfect
|
aedificāverim, aedificārim1
|
aedificāverīs, aedificārīs1
|
aedificāverit, aedificārit1
|
aedificāverīmus, aedificārīmus1
|
aedificāverītis, aedificārītis1
|
aedificāverint, aedificārint1
|
| pluperfect
|
aedificāvissem, aedificāssem1
|
aedificāvissēs, aedificāssēs1
|
aedificāvisset, aedificāsset1
|
aedificāvissēmus, aedificāssēmus1
|
aedificāvissētis, aedificāssētis1
|
aedificāvissent, aedificāssent1
|
| passive
|
present
|
aedificer
|
aedificēris, aedificēre
|
aedificētur
|
aedificēmur
|
aedificēminī
|
aedificentur
|
| imperfect
|
aedificārer
|
aedificārēris, aedificārēre
|
aedificārētur
|
aedificārēmur
|
aedificārēminī
|
aedificārentur
|
| perfect
|
aedificātus + present active subjunctive of sum
|
| pluperfect
|
aedificātus + imperfect active subjunctive of sum
|
| imperative
|
singular
|
plural
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| active
|
present
|
—
|
aedificā
|
—
|
—
|
aedificāte
|
—
|
| future
|
—
|
aedificātō
|
aedificātō
|
—
|
aedificātōte
|
aedificantō
|
| passive
|
present
|
—
|
aedificāre
|
—
|
—
|
aedificāminī
|
—
|
| future
|
—
|
aedificātor
|
aedificātor
|
—
|
—
|
aedificantor
|
| aedificāre
|
aedificārī
|
aedificāns
|
—
|
| aedificātūrum esse
|
aedificātum īrī
|
aedificātūrus
|
aedificandus
|
aedificāvisse, aedificāsse1
|
aedificātum esse
|
—
|
aedificātus
|
| —
|
aedificātum fore
|
—
|
—
|
| aedificātūrum fuisse
|
—
|
—
|
—
|
| aedificandī
|
aedificandō
|
aedificandum
|
aedificandō
|
aedificātum
|
aedificātū
|
1At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.
Derived terms
Descendants
- Inherited:
- Old French:
- Zarphatic: eigier
- Portuguese: eiviguar
- Semi-learned borrowings:
- Old Navarro-Aragonese: eificare
- Old Leonese: edivigare
- Learned borrowings:
References
- “aedifico”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “aedifico”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- aedifico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- God made the world: deus mundum aedificavit, fabricatus est, effecit (not creavit)
- to build a ship, a fleet: navem, classem aedificare, facere, efficere, instituere
- (ambiguous) God is the Creator of the world: deus est mundi procreator (not creator), aedificator, fabricator, opifex rerum