aedificatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of aedificō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ae̯.dɪ.fɪˈkaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [e.d̪i.fiˈkaː.t̪us]
Participle
aedificātus (feminine aedificāta, neuter aedificātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | aedificātus | aedificāta | aedificātum | aedificātī | aedificātae | aedificāta | |
| genitive | aedificātī | aedificātae | aedificātī | aedificātōrum | aedificātārum | aedificātōrum | |
| dative | aedificātō | aedificātae | aedificātō | aedificātīs | |||
| accusative | aedificātum | aedificātam | aedificātum | aedificātōs | aedificātās | aedificāta | |
| ablative | aedificātō | aedificātā | aedificātō | aedificātīs | |||
| vocative | aedificāte | aedificāta | aedificātum | aedificātī | aedificātae | aedificāta | |