afatyk

Polish

Etymology

From a- +‎ -fazja +‎ -yk. First attested in 1878.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /aˈfa.tɘk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -atɘk
  • Syllabification: a‧fa‧tyk

Noun

afatyk m pers (female equivalent afatyczka)

  1. (pathology) aphasic (one who is afflicted by symptoms of aphasia)

Declension

Declension of afatyk
singular plural
nominative afatyk afatycy/afatyki (deprecative)
genitive afatyka afatyków
dative afatykowi afatykom
accusative afatyka afatyków
instrumental afatykiem afatykami
locative afatyku afatykach
vocative afatyku afatycy

Derived terms

adjective
adverb
noun

References

  1. ^ Antoni Bryk (1878) Przeglad lekarski wyd. staraniem oddzialu nauk przyrodniczych i lekarskich towarzystwa naukowego Krakowskiego. Pod redakcya Bryka etc. (Der Ärztliche Beobachter)‎[1] (in Polish), page 173

Further reading

  • afatyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • afatyk in Polish dictionaries at PWN
  • afatyk in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.