afbetalen

Dutch

Etymology

Compound of af +‎ betalen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑf.bəˌtaː.lə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧be‧ta‧len

Verb

afbetalen

  1. (transitive) to pay back, to pay off, to redeem
  2. (transitive, intransitive) to pay off in instalments

Conjugation

Conjugation of afbetalen (weak, separable)
infinitive afbetalen
past singular betaalde af
past participle afgebetaald
infinitive afbetalen
gerund afbetalen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular betaal af betaalde af afbetaal afbetaalde
2nd person sing. (jij) betaalt af, betaal af2 betaalde af afbetaalt afbetaalde
2nd person sing. (u) betaalt af betaalde af afbetaalt afbetaalde
2nd person sing. (gij) betaalt af betaalde af afbetaalt afbetaalde
3rd person singular betaalt af betaalde af afbetaalt afbetaalde
plural betalen af betaalden af afbetalen afbetaalden
subjunctive sing.1 betale af betaalde af afbetale afbetaalde
subjunctive plur.1 betalen af betaalden af afbetalen afbetaalden
imperative sing. betaal af
imperative plur.1 betaalt af
participles afbetalend afgebetaald
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.