afborstelen

Dutch

Etymology

Compound of af +‎ borstelen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑfˌbɔrstələ(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧bor‧ste‧len

Verb

afborstelen

  1. (transitive) to brush off, to brush (to remove or clean by means of a brush)

Conjugation

Conjugation of afborstelen (weak, separable)
infinitive afborstelen
past singular borstelde af
past participle afgeborsteld
infinitive afborstelen
gerund afborstelen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular borstel af borstelde af afborstel afborstelde
2nd person sing. (jij) borstelt af, borstel af2 borstelde af afborstelt afborstelde
2nd person sing. (u) borstelt af borstelde af afborstelt afborstelde
2nd person sing. (gij) borstelt af borstelde af afborstelt afborstelde
3rd person singular borstelt af borstelde af afborstelt afborstelde
plural borstelen af borstelden af afborstelen afborstelden
subjunctive sing.1 borstele af borstelde af afborstele afborstelde
subjunctive plur.1 borstelen af borstelden af afborstelen afborstelden
imperative sing. borstel af
imperative plur.1 borstelt af
participles afborstelend afgeborsteld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

  • afborsteling
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.