affirmandus
Latin
Etymology
Future passive participle of affirmō.
Participle
affirmandus (feminine affirmanda, neuter affirmandum); first/second-declension participle
- which is to be affirmed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | affirmandus | affirmanda | affirmandum | affirmandī | affirmandae | affirmanda | |
| genitive | affirmandī | affirmandae | affirmandī | affirmandōrum | affirmandārum | affirmandōrum | |
| dative | affirmandō | affirmandae | affirmandō | affirmandīs | |||
| accusative | affirmandum | affirmandam | affirmandum | affirmandōs | affirmandās | affirmanda | |
| ablative | affirmandō | affirmandā | affirmandō | affirmandīs | |||
| vocative | affirmande | affirmanda | affirmandum | affirmandī | affirmandae | affirmanda | |