afirmatywny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of Latin affirmātīvus +‎ -ny. First attested in 1843.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.fir.maˈtɘv.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘvnɘ
  • Syllabification: a‧fir‧ma‧tyw‧ny

Adjective

afirmatywny (not comparable, derived adverb afirmatywnie)

  1. affirmative (confirming)
    Synonym: afirmacyjny
    akcja afirmatywna ― affirmative action
    postawa afirmatywna ― an affirmative stance
    afirmatywna odpowiedź ― an affirmative answer
    afirmatywny stosunek ― an affirmative attitude

Declension

Declension of afirmatywny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative afirmatywny afirmatywna afirmatywne afirmatywni afirmatywne
genitive afirmatywnego afirmatywnej afirmatywnego afirmatywnych
dative afirmatywnemu afirmatywnej afirmatywnemu afirmatywnym
accusative afirmatywnego afirmatywny afirmatywną afirmatywne afirmatywnych afirmatywne
instrumental afirmatywnym afirmatywną afirmatywnym afirmatywnymi
locative afirmatywnym afirmatywnej afirmatywnym afirmatywnych
adjective
nouns
verb

References

  1. ^ Tygodnik Literacki : literaturze, sztukom pięknym i krytyce poświęcony‎[1], number R. 6, nr 10, 1843, page 74
  2. ^ afirmatywny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • afirmatywny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • afirmatywny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.