afleveren

Dutch

Etymology

From af +‎ leveren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑfleːvərə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧le‧ve‧ren

Verb

afleveren

  1. (transitive) to deliver, to drop off

Conjugation

Conjugation of afleveren (weak, separable)
infinitive afleveren
past singular leverde af
past participle afgeleverd
infinitive afleveren
gerund afleveren n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular lever af leverde af aflever afleverde
2nd person sing. (jij) levert af, lever af2 leverde af aflevert afleverde
2nd person sing. (u) levert af leverde af aflevert afleverde
2nd person sing. (gij) levert af leverde af aflevert afleverde
3rd person singular levert af leverde af aflevert afleverde
plural leveren af leverden af afleveren afleverden
subjunctive sing.1 levere af leverde af aflevere afleverde
subjunctive plur.1 leveren af leverden af afleveren afleverden
imperative sing. lever af
imperative plur.1 levert af
participles afleverend afgeleverd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.