afscheren

Dutch

Etymology

From Middle Dutch afscheren, afsceren. Equivalent to af +‎ scheren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑfˌsxeː.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧sche‧ren

Verb

afscheren

  1. (transitive) to shave off

Conjugation

Conjugation of afscheren (weak, separable)
infinitive afscheren
past singular scheerde af
past participle afgescheerd
infinitive afscheren
gerund afscheren n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular scheer af scheerde af afscheer afscheerde
2nd person sing. (jij) scheert af, scheer af2 scheerde af afscheert afscheerde
2nd person sing. (u) scheert af scheerde af afscheert afscheerde
2nd person sing. (gij) scheert af scheerde af afscheert afscheerde
3rd person singular scheert af scheerde af afscheert afscheerde
plural scheren af scheerden af afscheren afscheerden
subjunctive sing.1 schere af scheerde af afschere afscheerde
subjunctive plur.1 scheren af scheerden af afscheren afscheerden
imperative sing. scheer af
imperative plur.1 scheert af
participles afscherend afgescheerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.