afslanken

Dutch

Etymology

From af +‎ slanken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑfslɑŋkə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧slan‧ken

Verb

afslanken

  1. (intransitive) to slim, to become slimmer

Conjugation

Conjugation of afslanken (weak, separable)
infinitive afslanken
past singular slankte af
past participle afgeslankt
infinitive afslanken
gerund afslanken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular slank af slankte af afslank afslankte
2nd person sing. (jij) slankt af, slank af2 slankte af afslankt afslankte
2nd person sing. (u) slankt af slankte af afslankt afslankte
2nd person sing. (gij) slankt af slankte af afslankt afslankte
3rd person singular slankt af slankte af afslankt afslankte
plural slanken af slankten af afslanken afslankten
subjunctive sing.1 slanke af slankte af afslanke afslankte
subjunctive plur.1 slanken af slankten af afslanken afslankten
imperative sing. slank af
imperative plur.1 slankt af
participles afslankend afgeslankt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

  • afslankdieet
  • afslankkuur

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.