afwennen
Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑfˌʋɛ.nə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: af‧wen‧nen
Verb
afwennen
- (transitive) to unlearn, to lose or kick a habit
- Synonym: ontwennen
- (transitive, of young animals) to wean
Conjugation
| Conjugation of afwennen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afwennen | |||
| past singular | wende af | |||
| past participle | afgewend | |||
| infinitive | afwennen | |||
| gerund | afwennen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | wen af | wende af | afwen | afwende |
| 2nd person sing. (jij) | went af, wen af2 | wende af | afwent | afwende |
| 2nd person sing. (u) | went af | wende af | afwent | afwende |
| 2nd person sing. (gij) | went af | wende af | afwent | afwende |
| 3rd person singular | went af | wende af | afwent | afwende |
| plural | wennen af | wenden af | afwennen | afwenden |
| subjunctive sing.1 | wenne af | wende af | afwenne | afwende |
| subjunctive plur.1 | wennen af | wenden af | afwennen | afwenden |
| imperative sing. | wen af | |||
| imperative plur.1 | went af | |||
| participles | afwennend | afgewend | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- afwenning