afzinken

Dutch

Etymology

From af +‎ zinken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑfˌsɪŋkə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧zin‧ken

Verb

afzinken

  1. (ergative) to submerge, submerse

Conjugation

Conjugation of afzinken (strong class 3a, separable)
infinitive afzinken
past singular zonk af
past participle afgezonken
infinitive afzinken
gerund afzinken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zink af zonk af afzink afzonk
2nd person sing. (jij) zinkt af, zink af2 zonk af afzinkt afzonk
2nd person sing. (u) zinkt af zonk af afzinkt afzonk
2nd person sing. (gij) zinkt af zonkt af afzinkt afzonkt
3rd person singular zinkt af zonk af afzinkt afzonk
plural zinken af zonken af afzinken afzonken
subjunctive sing.1 zinke af zonke af afzinke afzonke
subjunctive plur.1 zinken af zonken af afzinken afzonken
imperative sing. zink af
imperative plur.1 zinkt af
participles afzinkend afgezonken
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

See also

Anagrams