afzweren

Dutch

Etymology

From Middle Dutch afsweren. Equivalent to af +‎ zweren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑfˌsʋeːrə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧zwe‧ren

Verb

afzweren

  1. (transitive) to abjure, swear off

Conjugation

Conjugation of afzweren (strong class 6 j-present, separable)
infinitive afzweren
past singular zwoer af
past participle afgezworen
infinitive afzweren
gerund afzweren n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zweer af zwoer af afzweer afzwoer
2nd person sing. (jij) zweert af, zweer af2 zwoer af afzweert afzwoer
2nd person sing. (u) zweert af zwoer af afzweert afzwoer
2nd person sing. (gij) zweert af zwoert af afzweert afzwoert
3rd person singular zweert af zwoer af afzweert afzwoer
plural zweren af zwoeren af afzweren afzwoeren
subjunctive sing.1 zwere af zwoere af afzwere afzwoere
subjunctive plur.1 zweren af zwoeren af afzweren afzwoeren
imperative sing. zweer af
imperative plur.1 zweert af
participles afzwerend afgezworen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

  • afzweerder
  • afzwering

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.