aggregeren
Dutch
Etymology
From Latin aggregō, possibly by way of French agréger. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
aggregeren
- (transitive) to aggregate
Conjugation
| Conjugation of aggregeren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aggregeren | |||
| past singular | aggregeerde | |||
| past participle | geaggregeerd | |||
| infinitive | aggregeren | |||
| gerund | aggregeren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | aggregeer | aggregeerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | aggregeert, aggregeer2 | aggregeerde | ||
| 2nd person sing. (u) | aggregeert | aggregeerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | aggregeert | aggregeerde | ||
| 3rd person singular | aggregeert | aggregeerde | ||
| plural | aggregeren | aggregeerden | ||
| subjunctive sing.1 | aggregere | aggregeerde | ||
| subjunctive plur.1 | aggregeren | aggregeerden | ||
| imperative sing. | aggregeer | |||
| imperative plur.1 | aggregeert | |||
| participles | aggregerend | geaggregeerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- aggregering
Related terms
- aggregaat
- aggregatie