aginnan
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *uʀginnan, from Proto-Germanic *ginnaną. Equivalent to ā- (“indicates the start of an action”) + *ginnan (“to begin”)
Verb
āginnan
- to begin
- Synonym: biginnan
- c. 1100 CE, Hebban olla vogala:
- Hebban olla uogala nestas hagunnan hinase hic enda thu uuat unbidan uue nu
- All birds have begun nests, except for me and you, what are we waiting for now?
Inflection
Conjugation of āginnan (strong class 3)
| infinitive | āginnan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | āginno, āginnon | āgan |
| 2nd person singular | āginnis | āgunni |
| 3rd person singular | āginnit | āgan |
| 1st person plural | āginnun | āgunnon |
| 2nd person plural | āginnit | āgunnot |
| 3rd person plural | āginnunt | āgunnon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | āginne | āgunni |
| 2nd person singular | āginnis | āgunni |
| 3rd person singular | āginne | āgunni |
| 1st person plural | āginnin | āgunnin |
| 2nd person plural | āginnit | āgunnit |
| 3rd person plural | āginnin | āgunnin |
| imperative | present | |
| singular | āgin | |
| plural | āginnet | |
| participle | present | past |
| āginnandi | āgunnan | |
Further reading
- “āginnan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012
Old English
Etymology
Equivalent to ā- + *ginnan.
Pronunciation
- IPA(key): /ɑːˈjin.nɑn/
Verb
āġinnan
Conjugation
Conjugation of āġinnan (strong, class III)
| infinitive | āġinnan | āġinnenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | āġinne | āgann |
| second person singular | āġinst | āgunne |
| third person singular | āġinþ | āgann |
| plural | āġinnaþ | āgunnon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | āġinne | āgunne |
| plural | āġinnen | āgunnen |
| imperative | ||
| singular | āġinn | |
| plural | āġinnaþ | |
| participle | present | past |
| āġinnende | āgunnen | |