agnominatio
Latin
Noun
agnōminātiō f (genitive agnōminātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | agnōminātiō | agnōminātiōnēs |
| genitive | agnōminātiōnis | agnōminātiōnum |
| dative | agnōminātiōnī | agnōminātiōnibus |
| accusative | agnōminātiōnem | agnōminātiōnēs |
| ablative | agnōminātiōne | agnōminātiōnibus |
| vocative | agnōminātiō | agnōminātiōnēs |
Descendants
- English: agnomination
References
- “agnominatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- agnominatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- agnominatio in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016