agramatyzm

Polish

Etymology

Borrowed from Greek αγράμματος (agrámmatos). By surface analysis, a- +‎ gramatyka +‎ -yzm. First attested in 1879.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.ɡraˈma.tɘzm/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -atɘzm
  • Syllabification: a‧gra‧ma‧tyzm

Noun

agramatyzm m inan

  1. (pathology, grammar) agrammatism (the inability to form sentences by virtue of a brain disorder)

Declension

Declension of agramatyzm
singular plural
nominative agramatyzm agramatyzmy
genitive agramatyzmu agramatyzmów
dative agramatyzmowi agramatyzmom
accusative agramatyzm agramatyzmy
instrumental agramatyzmem agramatyzmami
locative agramatyzmie agramatyzmach
vocative agramatyzmie agramatyzmy
adjectives
adverbs
nouns

References

  1. ^ Adolf Kussmaul (1879) Zboczenia mowy : próba patologii mowy : przekład dzieła: Die Störungen der Sprache, Versuch einer Pathologie der Sprache‎[1], page 180
  2. ^ agramatyzm in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.