aidinti
Lithuanian
Etymology
Probably from Proto-Indo-European *h₂eydʰ- (“to ignite”). Cognate with Ancient Greek αἴθω (aíthō, “id”).
Verb
aidinti (third-person present tense aidina, third-person past tense aidino)
- to defenestrate, throw out of a window
- (archaic) to incite, instigate
Conjugation
| singular vienaskaita | plural daugiskaita | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
| indicative | present | aidinu | aidini | aidina | aidiname, aidinam |
aidinate, aidinat |
aidina | |
| past | aidinau | aidinai | aidino | aidinome, aidinom |
aidinote, aidinot |
aidino | ||
| past frequentative | aidindavau | aidindavai | aidindavo | aidindavome, aidindavom |
aidindavote, aidindavot |
aidindavo | ||
| future | aidinsiu | aidinsi | aidins | aidinsime, aidinsim |
aidinsite, aidinsit |
aidins | ||
| subjunctive | aidinčiau | aidintum, aidintumei |
aidintų | aidintumėme, aidintumėm, aidintume |
aidintumėte, aidintumėt |
aidintų | ||
| imperative | — | aidink, aidinki |
teaidina, teaidinie |
aidinkime, aidinkim |
aidinkite, aidinkit |
teaidina, teaidinie | ||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Further reading
- Wojciech Smoczyński (2018) “aidinti”, in Lithuanian Etymological Dictionary, Berlin, Germany: Peter Lang, , →ISBN, page 6