akcentacyjny

Polish

Etymology

From akcentacja +‎ -ny. First attested in 1912.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /ak.t͡sɛn.taˈt͡sɘj.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: ak‧cen‧ta‧cyj‧ny

Adjective

akcentacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (archaic, relational, phonology) accentuation; accentual
    Synonym: akcentuacyjny
  2. (archaic, relational, phonology) accent; accentual
    Synonyms: akcentowy, akcentuacyjny

Declension

Declension of akcentacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative akcentacyjny akcentacyjna akcentacyjne akcentacyjni akcentacyjne
genitive akcentacyjnego akcentacyjnej akcentacyjnego akcentacyjnych
dative akcentacyjnemu akcentacyjnej akcentacyjnemu akcentacyjnym
accusative akcentacyjnego akcentacyjny akcentacyjną akcentacyjne akcentacyjnych akcentacyjne
instrumental akcentacyjnym akcentacyjną akcentacyjnym akcentacyjnymi
locative akcentacyjnym akcentacyjnej akcentacyjnym akcentacyjnych
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

  1. ^ Kazimierz Wóycicki (1912) Forma dźwiękowa prozy polskiej i wiersza polskiego‎[1], page 11
  2. ^ akcentacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.