aksamitnik
Polish
Etymology
From aksamit + -nik. First attested in 1772.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ak.saˈmit.ɲik/
Audio: (file) - Rhymes: -itɲik
- Syllabification: ak‧sa‧mit‧nik
Noun
aksamitnik m pers
- (archaic) craftsman that makes furniture from velvet
- Hypernym: rzemieślnik
Declension
Declension of aksamitnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | aksamitnik | aksamitnicy/aksamitniki (deprecative) |
genitive | aksamitnika | aksamitników |
dative | aksamitnikowi | aksamitnikom |
accusative | aksamitnika | aksamitników |
instrumental | aksamitnikiem | aksamitnikami |
locative | aksamitniku | aksamitnikach |
vocative | aksamitniku | aksamitnicy |
Related terms
adjective
adverb
verbs
- aksamicić
- wyaksamitnić
References
Further reading
- aksamitnik in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “aksamitnik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861