alaba

See also: alabá and Àlaba

Basque

Etymology

From Proto-Basque *aLaba, contains the kinship suffix -ba.

Pronunciation

  • IPA(key): /alaba/ [a.la.β̞a]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aba, -a
  • Hyphenation: a‧la‧ba

Noun

alaba anim

  1. daughter

Declension

Declension of alaba (animate, ending in -a)
indefinite singular plural
absolutive alaba alaba alabak
ergative alabak alabak alabek
dative alabari alabari alabei
genitive alabaren alabaren alaben
comitative alabarekin alabarekin alabekin
causative alabarengatik alabarengatik alabengatik
benefactive alabarentzat alabarentzat alabentzat
instrumental alabaz alabaz alabez
inessive alabarengan alabarengan alabengan
locative
allative alabarengana alabarengana alabengana
terminative alabarenganaino alabarenganaino alabenganaino
directive alabarenganantz alabarenganantz alabenganantz
destinative alabarenganako alabarenganako alabenganako
ablative alabarengandik alabarengandik alabengandik
partitive alabarik
prolative alabatzat

Derived terms

  • alaba besoetako (goddaughter)
  • alaba gehien
  • alaba nagusi
  • alaba ponteko (goddaughter)
  • alaba zaharren
  • alababitxi (goddaughter)
  • alabaizun (stepdaughter)
  • alabaorde (stepdaughter)
  • alabatasun
  • alabatxo
  • alabatzako

Further reading

  • alaba”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy] (in Basque), Euskaltzaindia [Royal Academy of the Basque Language]
  • alaba”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005

Catalan

Verb

alaba

  1. inflection of alabar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Spanish

Verb

alaba

  1. inflection of alabar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative