alaktalan

Hungarian

Etymology

From alak (form, shape) +‎ -talan (-less, privative adjective-forming suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɒlɒktɒlɒn]
  • Hyphenation: alak‧ta‧lan

Adjective

alaktalan (comparative alaktalanabb, superlative legalaktalanabb)

  1. formless, shapeless

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative alaktalan alaktalanok
accusative alaktalant alaktalanokat
dative alaktalannak alaktalanoknak
instrumental alaktalannal alaktalanokkal
causal-final alaktalanért alaktalanokért
translative alaktalanná alaktalanokká
terminative alaktalanig alaktalanokig
essive-formal alaktalanként alaktalanokként
essive-modal alaktalanul
inessive alaktalanban alaktalanokban
superessive alaktalanon alaktalanokon
adessive alaktalannál alaktalanoknál
illative alaktalanba alaktalanokba
sublative alaktalanra alaktalanokra
allative alaktalanhoz alaktalanokhoz
elative alaktalanból alaktalanokból
delative alaktalanról alaktalanokról
ablative alaktalantól alaktalanoktól
non-attributive
possessive – singular
alaktalané alaktalanoké
non-attributive
possessive – plural
alaktalanéi alaktalanokéi

Derived terms

Further reading

  • alaktalan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
  • alaktalan in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).