albofasciatus
Latin
Etymology
From alba (“white”) + -o- + fascia (“band”) + -ātus (“-ed”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aɫ.bɔ.fas.kiˈaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [al.bo.faʃ.ʃiˈaː.t̪us]
Adjective
albofasciātus (feminine albofasciāta, neuter albofasciātum); first/second-declension adjective
Usage notes
- Used exclusively as a taxonomic epithet and thus normally in the nominative singular; other inflections may be theoretical or rarely found.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | albofasciātus | albofasciāta | albofasciātum | albofasciātī | albofasciātae | albofasciāta | |
| genitive | albofasciātī | albofasciātae | albofasciātī | albofasciātōrum | albofasciātārum | albofasciātōrum | |
| dative | albofasciātō | albofasciātae | albofasciātō | albofasciātīs | |||
| accusative | albofasciātum | albofasciātam | albofasciātum | albofasciātōs | albofasciātās | albofasciāta | |
| ablative | albofasciātō | albofasciātā | albofasciātō | albofasciātīs | |||
| vocative | albofasciāte | albofasciāta | albofasciātum | albofasciātī | albofasciātae | albofasciāta | |