albomaculatus

Latin

Etymology

New Latin; from albus (white) +‎ maculatus (spotted).

Pronunciation

Adjective

albomaculātus (feminine albomaculāta, neuter albomaculātum); first/second-declension adjective

  1. (New Latin) having white spots

Usage notes

  • Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative albomaculātus albomaculāta albomaculātum albomaculātī albomaculātae albomaculāta
genitive albomaculātī albomaculātae albomaculātī albomaculātōrum albomaculātārum albomaculātōrum
dative albomaculātō albomaculātae albomaculātō albomaculātīs
accusative albomaculātum albomaculātam albomaculātum albomaculātōs albomaculātās albomaculāta
ablative albomaculātō albomaculātā albomaculātō albomaculātīs
vocative albomaculāte albomaculāta albomaculātum albomaculātī albomaculātae albomaculāta