alcahuetear
Spanish
Etymology
From alcahuete + -ar, from Andalusian Arabic القواد (al-qawwád), from Arabic قَوَّاد (qawwād).
Pronunciation
- IPA(key): /alkaweteˈaɾ/ [al.ka.we.t̪eˈaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: al‧ca‧hue‧te‧ar
Verb
alcahuetear (first-person singular present alcahueteo, first-person singular preterite alcahueteé, past participle alcahueteado)
- (intransitive) to act as a go-between, to play Cupid
- (intransitive) to gossip
Conjugation
Conjugation of alcahuetear (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of alcahuetear
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive alcahuetear | dative | alcahuetearme | alcahuetearte | alcahuetearle, alcahuetearse | alcahuetearnos | alcahuetearos | alcahuetearles, alcahuetearse |
| accusative | alcahuetearme | alcahuetearte | alcahuetearlo, alcahuetearla, alcahuetearse | alcahuetearnos | alcahuetearos | alcahuetearlos, alcahuetearlas, alcahuetearse | |
| with gerund alcahueteando | dative | alcahueteándome | alcahueteándote | alcahueteándole, alcahueteándose | alcahueteándonos | alcahueteándoos | alcahueteándoles, alcahueteándose |
| accusative | alcahueteándome | alcahueteándote | alcahueteándolo, alcahueteándola, alcahueteándose | alcahueteándonos | alcahueteándoos | alcahueteándolos, alcahueteándolas, alcahueteándose | |
| with informal second-person singular tú imperative alcahuetea | dative | alcahuetéame | alcahuetéate | alcahuetéale | alcahuetéanos | not used | alcahuetéales |
| accusative | alcahuetéame | alcahuetéate | alcahuetéalo, alcahuetéala | alcahuetéanos | not used | alcahuetéalos, alcahuetéalas | |
| with informal second-person singular vos imperative alcahueteá | dative | alcahueteame | alcahueteate | alcahueteale | alcahueteanos | not used | alcahueteales |
| accusative | alcahueteame | alcahueteate | alcahuetealo, alcahueteala | alcahueteanos | not used | alcahuetealos, alcahuetealas | |
| with formal second-person singular imperative alcahuetee | dative | alcahuetéeme | not used | alcahuetéele, alcahuetéese | alcahuetéenos | not used | alcahuetéeles |
| accusative | alcahuetéeme | not used | alcahuetéelo, alcahuetéela, alcahuetéese | alcahuetéenos | not used | alcahuetéelos, alcahuetéelas | |
| with first-person plural imperative alcahueteemos | dative | not used | alcahueteémoste | alcahueteémosle | alcahueteémonos | alcahueteémoos | alcahueteémosles |
| accusative | not used | alcahueteémoste | alcahueteémoslo, alcahueteémosla | alcahueteémonos | alcahueteémoos | alcahueteémoslos, alcahueteémoslas | |
| with informal second-person plural imperative alcahuetead | dative | alcahueteadme | not used | alcahueteadle | alcahueteadnos | alcahueteaos | alcahueteadles |
| accusative | alcahueteadme | not used | alcahueteadlo, alcahueteadla | alcahueteadnos | alcahueteaos | alcahueteadlos, alcahueteadlas | |
| with formal second-person plural imperative alcahueteen | dative | alcahuetéenme | not used | alcahuetéenle | alcahuetéennos | not used | alcahuetéenles, alcahuetéense |
| accusative | alcahuetéenme | not used | alcahuetéenlo, alcahuetéenla | alcahuetéennos | not used | alcahuetéenlos, alcahuetéenlas, alcahuetéense | |
Further reading
- “alcahuetear”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024