alegat
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin allēgātus.[1] First attested in 1804.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /aˈlɛ.ɡat/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɡat
- Syllabification: a‧le‧gat
Noun
alegat m inan
Declension
Declension of alegat
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | alegat | alegaty |
| genitive | alegatu | alegatów |
| dative | alegatowi | alegatom |
| accusative | alegat | alegaty |
| instrumental | alegatem | alegatami |
| locative | alegacie | alegatach |
| vocative | alegacie | alegaty |
Related terms
noun
verb
- alegować impf
References
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “alegat”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- ^ Gazeta Krakowska[1] (in Polish), number 36, 1804, page 10
Further reading
- alegat in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “alegat”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “alegat”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 23