alfinigi

Esperanto

Etymology

From al- +‎ fino +‎ -igi.

Pronunciation

  • IPA(key): /alfinˈiɡi/
  • Rhymes: -iɡi
  • Hyphenation: al‧fin‧i‧gi

Verb

alfinigi (present alfinigas, past alfinigis, future alfinigos, conditional alfinigus, volitive alfinigu)

  1. to bring to a conclusion, complete
    • L. L. Zamenhof (translator), Ifigenio en Taǔrido (Iphigenia in Tauris) by Johann Wolfgang von Goethe, Act IV, Scene 2,[1]
      Kion vi komencis,
      Vi povas ja facile alfinigi;
      What you began
      With ease you can complete;

Conjugation

Conjugation of alfinigi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense alfinigas alfinigis alfinigos
active participle alfiniganta alfinigantaj alfiniginta alfinigintaj alfinigonta alfinigontaj
acc. alfinigantan alfinigantajn alfinigintan alfinigintajn alfinigontan alfinigontajn
passive participle alfinigata alfinigataj alfinigita alfinigitaj alfinigota alfinigotaj
acc. alfinigatan alfinigatajn alfinigitan alfinigitajn alfinigotan alfinigotajn
nominal active participle alfiniganto alfinigantoj alfiniginto alfinigintoj alfinigonto alfinigontoj
acc. alfiniganton alfinigantojn alfiniginton alfinigintojn alfinigonton alfinigontojn
nominal passive participle alfinigato alfinigatoj alfinigito alfinigitoj alfinigoto alfinigotoj
acc. alfinigaton alfinigatojn alfinigiton alfinigitojn alfinigoton alfinigotojn
adverbial active participle alfinigante alfiniginte alfinigonte
adverbial passive participle alfinigate alfinigite alfinigote
infinitive alfinigi imperative alfinigu conditional alfinigus