alienandus
Latin
Etymology
Future passive participle of aliēnō.
Participle
aliēnandus (feminine aliēnanda, neuter aliēnandum); first/second-declension participle
- which is to be alienated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | aliēnandus | aliēnanda | aliēnandum | aliēnandī | aliēnandae | aliēnanda | |
| genitive | aliēnandī | aliēnandae | aliēnandī | aliēnandōrum | aliēnandārum | aliēnandōrum | |
| dative | aliēnandō | aliēnandae | aliēnandō | aliēnandīs | |||
| accusative | aliēnandum | aliēnandam | aliēnandum | aliēnandōs | aliēnandās | aliēnanda | |
| ablative | aliēnandō | aliēnandā | aliēnandō | aliēnandīs | |||
| vocative | aliēnande | aliēnanda | aliēnandum | aliēnandī | aliēnandae | aliēnanda | |